Monument
Honderd jaar geleden werd het Drouwenerzand nog gezien als een enorme bedreiging. Men zag het als een volkomen nutteloos gebied waar men liever niets mee te maken had.
De drie podagristen verwoordden het aldus: "Geen wonder dan ook, dat geen der twee naastbijgelegen dorpen, Drouwen en Gasselte, zich deze naakte streek als eigendom wil aanleunen laten, - anders, inderdaad iets zeldzaams in onze inhalige eeuw! De bewoners van Drouwen noemen ze altijd 't Gasselter-, die van Gasselte daarentegen 't Drouwener-zand."
Harm Tiesing zag de toekomst zonniger in voor het Drouwenerzand. Door zijn landbouwbril bekeken was de meest glorieuze toekomst voor het terrein weggelegd als geëgaliseerd agrarisch gebied dat ooit heerlijke Drentse duinaardappelen zou leveren. Maar de tijden zijn veranderd.
Ondertussen hebben duizenden mensen het gebied op een positieve manier leren kennen door de vele zondagse wandelingen en bovenal door de talloze schoolreisjes die naar dit fascinerende gebied zijn georganiseerd.
Het begrip ‘natuur' heeft geleidelijk aan een stevige plaats verworven in het beleid en het beheer. De Stichting ‘Het Drentse Landschap' beheert het gebied met zorg en waakt over de laatste restjes antropogene woestijn.
Sinds 2003 is het Drouwenerzand onderdeel geworden van het zogenaamde ‘Natura 2000-netwerk'.
Dit is een initiatief van de Europese Unie. De EU heeft zich te doel gesteld in 2010 de achteruitgang van de biodiversiteit te stoppen. De Europese Commissie wil dit onder andere bereiken door een Natura 2000-netwerk te realiseren dat bestaat uit belangrijke natuurgebieden binnen Europa. De 162 Nederlandse Natura 2000-gebieden liggen vrijwel geheel binnen de Ecologische Hoofdstructuur (EHS). Dit geldt ook voor het Drouwenerzand. Hiermee heeft het gebied een extra wettelijke bescherming gekregen.
Daarnaast ligt het Drouwenerzand op de Hondsrug. De provincie Drenthe maakt er zich hard voor om de Hondsrug een plaatsje te geven op de Werelderfgoed Lijst van de Unesco. De Hondsrug zou hiermee het eerste Nederlandse Geopark worden. Als Geopark van de Unesco kan de Hondsrug op veel belangstelling rekenen, waardoor bescherming meer wordt gegarandeerd.
Gelukkig komt onze samenleving steeds meer tot het besef dat aardkundige waarden, als basis voor het landschap, van belang zijn om te koesteren en het waard zijn om bewust rekening mee te houden in gebiedsontwikkelingen. Zoals hierboven beschreven, komen in het Drouwenerzand zeer veel aardkundige aspecten op een illustratieve manier samen. Ook al lopen we in het bosgedeelte; toch is het zeer kenmerkende stuifzandreliëf overal goed herkenbaar.
Door de breedheid van herkenbare aardkundige verschijnselen en door de nog steeds goed zichtbare samenhang met cultuurhistorie en natuur, is het eigenlijk heel logisch dat het Drouwenerzand in oktober 2009 is gekroond tot het eerste aardkundige monument van de provincie Drenthe!
