Interviews

Interview Jans de Vries, boswachter Bargerveen

Jans werkt al meer dan 35 jaar in het Bargerveen. Jans kent het gebied als geen ander en heeft het de laatste jaren enorm zien veranderen. Als je Jans vraagt wat voor hem de mooiste ervaring is van het werk dat hij nu al zo lang doet, dan noemt Jans de enorme verandering als eerste.

In één adem noemt hij ook de waardering van de omgeving voor het gebied. Die waardering komt tot uiting in het draagvlak en de ondersteuning voor ingang gezette veranderingen. Aanvankelijk waren bewoners rond het Bargerveen sceptisch en bang dat de werkgelegenheid in het gedrang kwam.

Meer en meer is het gebied een eenheid geworden en zijn de natuurdoelen beter op elkaar afgestemd. Jans ziet het gebied veranderen en vindt de samenwerking met Duitsland gericht op herstelmaatregelen en het realiseren van recreatieve verbindingen heel positief.

Wat betreft dit laatste noemt Jans de in de 80-er en 90-er jaren van de vorige eeuw in gang gezette verandering naar recreatief medegebruik een heel groot pluspunt. Of zoals Jans het kernachtig samenvat: “3000 hectare kun je niet voor de mensen wegstoppen”.

Interview Henry Schepers

Henry Schepers, afkomstig uit Nieuw-Schoonebeek, woont en werkt al meer dan 35 jaar in Weiteveen. Hij zit als oud-ondernemer beslist niet stil en neemt als voorzitter van Dorpsbelangen Weiteveen deel aan het zoals hij het noemt “Bufferoverleg”.

Natuurlijk ook om de belangen van Weiteveen zoveel mogelijk te vertegenwoordigen. Daarnaast is Henry al meer dan 10 jaar vrijwilliger bij de Stichting Het Veenloopcentrum en leidt hij bezoekers aan Weiteveen rond  in het hoogveen. De Stichting beheert met vele vrijwilligers een bed & breakfast  in de voormalige Rooms-Katholieke pastorie. De vier tweepersoonskamers zijn goed bezet.

De verwachting is dat er in de toekomst meer bezoekers naar Weiteveen komen. Een goede zaak voor de plaatselijke ondernemers. Henry verwacht dat het bezoekerscentrum bij de nieuwe schaapskooi extra bezoekers aantrekt. We hebben het wel over de grootste schaapskudde van Nederland!

Ook Henry heeft het gebied enorm zien veranderen en gezien hoe ontginning en vervening uit beeld raakten en plaats maakten voor natuur. Hij zag hoe de verscheidenheid in het Meerstelblok is toegenomen met levend hoogveen als resultaat; hoe natte heide in het Amsterdamscheveld  zich ontwikkelde en hoe in het Schoonebekerveld het bovenveenlandschap, de stilte en weidsheid bewaard zijn gebleven.

Interview Herman Lubbers

Zijn hele leven lang woont Herman eigenlijk al in het veengebied. Sinds zijn huwelijk woont Herman al weer al bijna 60 jaar in Zwartemeer. Als je hem vraagt hoe dat is, dan geeft hij aan, dat hij alles al wel heeft meegemaakt. Van de ontginning en vervening in het verleden, het verzet van de bevolking na de eerste aankoop van Staatsbosbeheer in 1968, tot de herstelmaatregelen van nu.

De huidige ontwikkeling biedt kansen voor de economie. Ook het nieuwe Zwartemeer, als voedingsgebied voor de Runde, komt weer terug.  Hij is blij met de buffer-maatregelen en het toegankelijker maken van het gebied. Zelf zegt hij: “Wat een geluk dat Staatsbosbeheer die stappen gezet heeft van de eerste aankoop tot nu, want het gebied is prachtig geworden”.

Als voorzitter van de Stichting Cultuurhistorie Zwartemeer vraagt hij aandacht voor de 200 à 300 gezinnen die ooit in het veen hebben gewoond, zoals aan de Laardijk, de Grensweg of aan de Noordersloot. Precieze aantallen weet hij niet, maar de meeste bewoners van het veen kwamen na de vervening bij Slagharen en Bergentheim naar het Bargerveen en gingen daar op het veen wonen.

In de dorpen gingen Friezen wonen, die werk vonden bij de aanleg van het Oranjekanaal, de Hoogeveensche Vaart of het Stadskanaal. Het Bargerveen was een soort fuik, die mensen vanuit verschillende richtingen samenbracht.

Het was een laatste mogelijkheid om hier in deze regio werk te vinden. Maar dat hield na 1968 plotseling op. Van de ene op de andere dag was het over. Herman weet dat die plotselinge stop nog zichtbaar is bij de Laardijk.

Daar werden sloten gegraven voor de ontwatering en de turven lagen al op de kant. En eigenlijk zijn ze daar nog te vinden.

Al heeft de tand des tijds veel veranderd en is het bijna niet meer zichtbaar. Herman pleit ervoor om de geschiedenis van de mensen in het veen meer aandacht te geven en het gebiedje bij de Laardijk meer zichtbaar te maken.  Puur uit respect voor de harde werkers van toen.

Interview Uwe Carli

Uwe Carli: Drenthe und Emsland sind aus Moor gebohren

De directeur van het Internationaler Naturpark Bourtanger Moor – Bargerveen is duidelijk als hij aangeeft groot voorstander te zijn van internationale samenwerking.

Niet alleen omdat de geschiedenis van het Duitse en Nederlandse deel van het eens zo grote Bourtanger Moor gedeeld wordt, maar ook omdat voor het voortbestaan van deze gebieden goede afstemming noodzakelijk is.

Denk maar aan de waterhuishouding, maar ook aan de versterking van recreatie en toerisme. Er is – ondanks verschillen in bestuurscultuur – de afgelopen 10 jaar veel wederzijds begrip en vertrouwen ontstaan tussen Nederlandse en Duitse gemeenten Emmen, Haren, Meppen, Geeste, Twist, Emsland, de provincie Drenthe en het Grafschaft Bentheim.

Daardoor is er nu een stevig basis voor samenwerking, waarin naast aanpassingen aan de waterhuishouding ook wandel- en fietsroutes worden gerealiseerd.

Over de toekomstige ontwikkeling is Carli optimistisch. Hij hoopt dat, in navolging op de goede bestuurlijke samenwerking, ook de samenwerking tussen bedrijven over de grens versterkt zal worden en dat dat zal leiden tot een betere economische situatie in de hele regio.