Molenveld

Zowel Odoorner Zand als het Molenveld is van oorsprong stuifzand terreinen. Beide terreinen liggen min of meernaast elkaar op de Hondsrug. Het Molenveld bestaat geheel uit heide en het Odoorner Zand heeft wat meer afwisseling van heide en bos. Het westelijke deel van het Molenveld loopt af naar een laagte een er is waarschijnlijk aan de grens met het ten westen ervan gelegen gebied grond afgegraven. Er is hier namelijk een scherpe overgang in hoogte te zien, tussen het heideveld van het Molenveld en het bosterrein aangrenzend. Aan de noordoost grens wordt het Molenveld begrensd door de Leewal en aan de zuidoost zijde vormt de laagte tussen de twee ruggen van het Hondsrugsysteem de grens.

Zowel het Molenveld als het Odoorner Zand vertoont een onrustig reliëf, zoals dat hoort bij een stuifzandgebied. Door de karakteristieke stuifzand morfologie is het in aardkundig opzicht een bijzonder gebied. Het Odoorner Zand en het Molenveld zijn als stuifzandgebied ontstaan in de achttiende- en negentiende eeuw als gevolg van het afplaggen van de heide. De bewoners gebruikten de heideplaggen als bemesting voor hun akkers en als strooisel in de stallen (= potstalmestmethode). Door het afplaggen van de heide verdween de natuurlijke vegetatie en kregen wind en zand vrij spel.