Buinerveld

Het Buinerveld is een bosgebied dat op de Hondsrug ligt ten zuidoosten van Borger, en ten oosten van Ees. Het vormt een onderdeel van de ‘megaflute' die de Hondsrug is; een gestuwde en bewerkte rug (flute) als gevolg van het relatief snelstromende landijs aan het einde van het Saalien.

Er komen een aantal pingoruïnes voor, en een van de pingoruïnes wordt ook wel de Gletsjerkuil genoemd. Indien dit een echte gletsjerkuil zou zijn, zou dit betekenen dat deze depressie dateert uit het Saalien. Zo'n situatie ontstaat wanneer het landijs (in dit geval) langzaam begint te smelten en er grote brokken ‘doodijs' achterblijven. Het sediment wat vrijkomt uit het smeltende ijs wordt op en om het doodijs afgezet. Als dan in de loop van de tijd ook dat is gesmolten, ontstaat er een gat wat meestal met water gevuld is. In feite is er dan sprake van reliëf inversie: daar waar eerst de hoogte lag (het dode ijs), ligt nu een depressie (de gletsjerkuil of doodijsgat).

De gletsjerkuil in het Buinerveld is een droge depressie, en hoogst waarschijnlijk betreft het een pingoruïne. Naast deze pingoruïne komen er nog een aantal andere voor, zij vormen een cluster van pingoruïnes binnen een klein gebied.

Het grootste deel van de veengroei de plaatsvond in pingoruïnes heeft plaatsgevonden na het Atlanticum (vanaf 5000 jaar voor heden), hoewel uit meerdere pingo-onderzoeken blijkt dat de diepste invulling van pingoruïnes, wat vaak uit gyttja of humeus leem bestaat, al zo'n 13.000- 11.000 jaar voor heden is begonnen. Ook blijkt dat monsters van veen in pingoruïnes soms wel al dateren van zo'n 6.000 tot 3.000 jaar voor heden en doorlopen tot aan de recente tijd.