Historie

Al in de Midden-Steentijd, zo’n 10.000 jaar geleden, leefden er mensen in het Holtingerveld. Zij sloegen er hun kamp op om op rendieren te jagen. Later, ongeveer 3000 jaar voor Christus, bouwde het Trechterbekervolk de twee hunebedden – robuuste grafmonumenten - aan de voet van de Havelterberg.

In de eeuwen daarna begroef men hun doden in graf- en brandheuvels, die u her en der in het gebied kunt terugvinden. In de Middeleeuwen veranderde het landschap van een bosrijk parklandschap naar een open, groots heideveld. Vooral in de 19e eeuw was het een woest en ledig gebied, waar runderen en de schaapskuddes uit de omringende dorpen graasden. In de Tweede Wereldoorlog veranderde het gezicht van het gebied nog eens. Het dorp verhuisde om plaats te maken voor een groot vliegveld van de Duitse bezetter. Het oude landschap verdween als sneeuw voor de zon om plaats te maken voor hangars, rolbanen en vliegstrips. Vooral in de laatste fase van de oorlog is het gebied intensief gebombardeerd. Na de oorlog trad de rust weer in. Grote ontginningen zoals in veel andere Drentse gebieden traden in het Holtingerveld maar beperkt op en bleef het karakter van het gebied grotendeels in stand. Tegenwoordig trekt het Holtingerveld vele duizenden bezoekers die er genieten van het afwisselende landschap, de rust en de prachtige uitzichten van de Havelterberg.

Verhalen uit het Holtingerveld, het Darper hunebed

De hunebedden van Havelte worden naast het hunebed in Borger, het meest bezocht in Drenthe. En het is niet voor niets, dat deze reuzenstenen als eerste genoemd worden in de canon van Drenthe. De stenen hebben een grote aantrekkingskracht, niet alleen voor de wetenschap, maar vooral voor de toerist. En dat geldt zeker voor het grote hunebed D 53 op de Havelterberg. Na een ongelukkige val van een kind opperde de directeur van het Hunebedcentrum in Borger, Hein Klompmaker, dat hunebedden wellicht beter kunnen worden afgeschermd met een hek of een touw. Professor Daan Raemaekers uit Groningen geeft daarover zijn mening in het Dagblad van het Noorden en stelt dat ‘’Hunebedden zorgen voor een historische en esthetische ervaring en waar je vooral geen hek omheen moet zetten’’.

Dat hunebedden altijd al tot de verbeelding spreken blijkt uit de vele ansichtkaarten die zijn uitgegeven. Vanaf begin negentienhonderd komen we ze reeds tegen, zwart wit of ingekleurd. De hunebedden van Havelte worden in die begintijd vooral uitgegeven door H. ten Brink uit Meppel. De verkoop van kaarten brengt inkomsten voor de lokale middenstand en hotels en promoten Drenthe als toeristenprovincie.

Leest u hier verder (pdf?handheld=true, 5.2 MB) naar de verhalen uit het Holtingerveld.

Voor meer informatie verwijs ik u graag door naar de Museum Vliegveld Havelte.

Werkkampen langs de Hunebedweg

Als de Duitsers in 1942 besluiten een vliegveld aan te leggen bij de Havelterberg, worden er ook barakkenkampen opgericht voor de tewerkgestelden. In 1944 wordt een deel van de kampen ingericht voor Joodse mannen die met een niet-joodse vrouw getrouwd zijn. Om de herinnering aan de geschiedenis levend te houden, is in 2020 een herdenkingsplaat langs de Hunebedweg geplaatst. Lees het verhaal op de flyer (te downloaden in 2 delen of af te halen bij de Toegangspoort; voor-en achterkant flyer (pdf?handheld=true, 2.6 MB), middenblad flyer (pdf?handheld=true, 1.7 MB))