Regenboogweek: inclusiviteit is het doel

Het is inmiddels vier jaar geleden dat Drenthe het goede voorbeeld gaf en zich als eerste Nederlandse provincie manifesteerde als regenboogprovincie. Een idee dat eind 2015 begon te leven bij Nijmeijer. “Het Rijk wilde destijds de beschikbare gelden voor het bevorderen van de acceptatie van lhbti+'ers stopzetten. En dan? Stoppen met beleid maken op dit gebied? Dat kon én mocht niet zo zijn, waardoor ik werd gedreven om mij tot het uiterste in te spannen om van Drenthe een regenboogprovincie te maken.”

“Het moet veilig zijn om uit de kast te komen”

Dat een goed idee niet automatisch leidt tot een mooie uitvoering, daar kwam Nijmeijer al snel achter. “De provincie gaat niet over het sociaal domein, waar dit onderwerp eigenlijk thuis hoort”, vertelt hij. “Dus moest er een provinciaal haakje gevonden worden, waardoor we dit wel in het Drents parlement op de kaart én de agenda konden zetten.” Dat haakje werd ‘veiligheid’, een onderwerp waarover de provincie wel degelijk gaat en beleid maakt. “Ik heb zelf ervaren hoe het is om buitengesloten te worden op het moment dat je uit de kast komt. Dat is allesbehalve een gevoel van veiligheid. Neem bijvoorbeeld sport. Ik ben zelf vroeger uit een sportteam geplaatst omdat ik mijn teamgenoten vertelde op mannen te vallen en dan maakt mijn talent plotseling niets meer uit. Je hoort er dan niet meer bij. En dat is een onveilig gevoel.”

“In de inclusiviteitsgedachte doet iedereen mee. Dus ook de lhbti+ gemeenschap”

Unanieme steun

Het proces van 'uit de kast komen' is een moeilijk proces en gaat stapsgewijs, weet Nijmeijer. “Dat proces moet gewoon veilig zijn in onze provincie en in ons land.” In 2016 diende hij daarom een motie in die de veiligheid voor lhbti+’ers moest bevorderen. “Die motie werd unaniem gesteund door de partijen in het Drents parlement. Sterker nog, niet lang daarna volgden de Drentse gemeenten én alle andere provincies. Ja, daar ben zeker heel trots op!”

Iedereen doet mee

Maar wat houdt dat nu precies in? Regenboogprovincie zijn. Nijmeijer vertelt: “Dat er beleid wordt gemaakt, zodat iedereen kan zijn wie die wil zijn en iedereen mee kan doen. Dat is voor mij de ware inclusiviteitsgedachte. En dit geldt niet alleen voor hetero’s, maar voor iedereen, ook voor de lhbti+ gemeenschap.” Al zegt Nijmeijer liever niet te spreken van lhbti+’ers. “Het gaat immers niet om waar al die letters voor staan. Het gaat erom dat je mag zijn wie je bent en dit niet hoeft te verbergen. Ik heb het dus liever over inclusiviteit dan dat we alle gendervoorkeuren apart benoemen.”

“Tolerantie is nog geen acceptatie”

De provincie Drenthe heeft handen en voeten aan dit beleid gegeven door onder meer het invoeren van de Inclusie Agenda, waarin staat wat Drenthe als provincie doet om haar inwoners in staat te stellen zichzelf te zijn en volop mee te doen in de maatschappij. Een mooi begin, vindt Nijmeijer, die tevens stelt dat er nog wereld te winnen is op het gebied van acceptatie van lhbti+’ers. “Kijk, de tolerantie is er over het algemeen wel. Maar dat is iets anders dan acceptatie. Nog altijd kijken mensen met andere ogen naar iemand die niet past in hun 'normale plaatje'. Het doet mij veel verdriet te zien hoe landen als Hongarije en Polen omgaan met de lhbti+ gemeenschap. Wat dat betreft mogen we blij zijn in Nederland te wonen, al zijn ook hier nog genoeg stappen te zetten.”

Sport, cultuur en onderwijs

Stappen die zeker gezet worden als het aan het Statenlid ligt. “Mijn sport was persoonlijk een negatieve ervaring voor mij. Maar ook binnen de cultuursector en het onderwijs mogen we best meer aandacht vragen voor de acceptatie van lhbti+’ers. Waar ik mij voor in wil zetten is dat er bij sport- en andere verenigingen een manifest of akkoord komt waarin staat dat iedereen welkom is en geaccepteerd wordt. En dat we nu ook écht stoppen met het accepteren van geweld tegen lbhti+’ers, in welke vorm dan ook.”

Inclusiviteit is het doel

Uit eigen ervaring weet Nijmeijer hoeveel pijn en verdriet er schuil gaat achter gediscrimineerd worden, buitengesloten worden vanwege je geaardheid. Blij is hij dan ook niet over het feit dat de regenboogsubsidies van uit het Rijk volgend jaar alsnog worden stopgezet. “Wat dat voor gevolgen heeft voor het onder de aandacht brengen van gelijke rechten voor lhbti+’ers en inclusiviteit, weet ik niet. Dat is moeilijk in te schatten. Maar ik blijf mij zeker voor deze groep inzetten”, klinkt het vastberaden.

Nijmeijer: “Ik wil met mijn ervaringen anderen helpen die zich gediscrimineerd voelen en moeite hebben met wat anderen vinden van hun geaardheid. We zijn in Nederland geneigd overal en op iedereen stempels te drukken. Dit draagt niet bij aan de inclusiviteitsgedachte. Mijn droom voor de toekomst is dat ik onbezorgd met mijn man over straat kan, hand in hand, als ik dat wil. En niet alleen ik. Maar dat iedereen dat kan. Dat iedereen kan zijn wie die wil zijn.”