Werken aan een Drenthe waarin iedereen meedoet
Je hebt een actief leven, een drukke en leuke baan en er moet altijd wel iets geregeld worden. Geen probleem. Je bent onafhankelijk, weet waar je moet zijn en bij wie je aan de bel kunt trekken wanneer je hulp nodig hebt. Voor velen herkenbaar. Voor mensen met een beperking helaas niet altijd.
Per sé een instantie moeten bellen om iets geregeld te krijgen, terwijl je doof bent. Een te hoog knopje voor de lift wanneer je in een rolstoel zit, een instructiefilmpje terwijl je blind bent en niet altijd begrepen worden door de mensen die je tegenkomt. Provincie Drenthe wil bijdragen aan de toegankelijkheid van onze provincie. Dit betekent dat er rekening wordt gehouden met mensen met een beperking. Wie kan hier beter over meedenken en adviseren dan mensen die zelf een beperking hebben? Zij weten als geen ander welke aanpassingen, groot of klein, de wereld iets toegankelijker kunnen maken. Ervaringsdeskundige Ineke Dilling zit in de Adviesraad Toegankelijkheid. Zij adviseert, samen met 12 anderen, de provincie op dit gebied.
Je gehoor verliezen
“Je leven verandert drastisch als je ineens je gehoor verliest. Ik heb altijd een uitstekend gehoor gehad en werkte met veel plezier aan mijn drukke baan. Toen ik uiteindelijk mijn gehoor compleet verloor, lukte dit niet meer. Maar ik wil niet stilzitten. Eén vrijwilligersbaan was niet genoeg. Ik werd gewezen op het bestaan van de adviesraad en heb daar op gereageerd.”
Samen optrekken
“Ik merk elke dag hoe je tegen dingen aan loopt waarin je afhankelijk bent van iemand. Er zijn diverse organisaties die zich inzetten voor mensen met een beperking, maar die richten zich vaak op één doelgroep. Daarmee sluit je anderen weer uit. Het is voor het eerst sinds het VN Verdrag Handicap dat we samen optrekken in Drenthe. Het VN Verdrag stelt dat mensen met een beperking volwaardig mee moeten kunnen doen in de samenleving. De Adviesraad Toegankelijkheid helpt de provincie met dit uitgangspunt.”
Iets niet meer zelf kunnen
“Dingen die voor anderen heel vanzelfsprekend zijn, zijn dat voor mij niet. Aan de balie van een loket staan, waar de medewerkers de hulpmiddelen waarmee ik communiceer niet kennen. Bepaalde privacygevoelige zaken niet via de chat mogen regelen, maar alleen via de telefoon. Terwijl een telefoontolk als tussenschakel dan vaak niet mag. Niet teruggebeld kunnen worden. Instructiefilmpjes en tutorials zonder ondertiteling niet begrijpen. Er zijn al best veel hulpmiddelen beschikbaar, maar veel is hierop nog niet ingericht.”
Het begint bij bewustwording
“Ik verwacht niet dat iedereen gebarentaal leert. Die taal beheers ik als plotsdove zelf ook niet. Het zou al zoveel verschil maken als mensen erop voorbereid zijn dat er altijd iemand langs kan komen die een beperking heeft. En dat er bij het ontwerp van gebouwen en pleinen ook aan mensen met een beperking advies wordt gevraagd. Ik begrijp dat die bewustwording er niet zomaar is. Het komt van twee kanten. Ik kan chagrijnig in een hoekje gaan zitten mopperen op mensen die mij niet begrijpen, maar ik moet zelf ook in actie komen om wat te veranderen. En dus vertel ik overal waar ik kom over mijn gratis app op de telefoon, waardoor ik kan lezen wat een ander uitspreekt. Er is al veel veranderd. Het taboe is eraf, maar er zijn nog steeds regionale omroepen die hun programma’s niet ondertitelen, terwijl zij zo vaak een ouder publiek hebben dat ook kampt met een verslechterend gehoor.”
“Zodra ik ergens kom, maak ik kenbaar dat ik doof ben. Ik denk dat meer mensen hun beperking zouden kunnen uiten, zodat er rekening mee gehouden kan worden. Voor sommige mensen blijft dit lastig, maar je bent niet alleen. Er zijn in Nederland 2 miljoen mensen met een beperking.”
Tips
“Probeer je eens te verplaatsen in iemand met een beperking. Hiermee draag je bij aan bewustwording en sta je even stil bij de uitdagingen die dit met zich meebrengt. De groep mensen met een beperking wordt groter en we zullen er dus steeds meer mee te maken krijgen. Mensen leven langer en we zien nu bijvoorbeeld ook veel jonge mensen met ernstige gehoorschade door luide muziek. Hierdoor gaan de ontwikkelingen op het gebied van hulpmiddelen en apps ook steeds sneller.”
“Ik heb goede hoop voor de toekomst van een toegankelijk Drenthe, al moeten we ons blijven realiseren dat sommige dingen veel tijd en geld kosten. We blijven ons dus inzetten voor een wereld waarin iedereen mee kan doen.”